ραδιομεταλλαξιογένεση

η, Ν

βιολ. τεχνική με την οποία προκαλούνται στους οργανισμούς, κυρίως στα καλλιεργούμενα φυτά, υπό την επίδραση ιοντιζουσών ακτινοβολιών, μεταλλάξεις που μπορούν να αποβούν χρήσιμες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο συνθ., πρβλ. αγγλ. radionutagenesis (< λατ. radius «ακτίνα» + nutation «μετάλλαξη» + γένεση)].